Directe methode

Wat is de Directe Methode?

De directe methode is een verslaggevingswijze die wordt gebruikt voor het opstellen van het kasstroomoverzicht, een essentieel onderdeel van de financiële verslaglegging van een onderneming. Deze methode toont de belangrijkste categorieën van bruto kasontvangsten en bruto kasbetalingen van een bedrijf. In plaats van te beginnen met de nettowinst en deze aan te passen voor niet-contante posten, presenteert de directe methode de daadwerkelijke geldstromen die voortkomen uit de operationele activiteiten van een bedrijf, zoals kasontvangsten van klanten en kasbetalingen aan leveranciers en werknemers.

Geschiedenis en Oorsprong

De behoefte aan een gestandaardiseerd kasstroomoverzicht ontstond door de diversiteit aan formaten en het gebrek aan duidelijke doelstellingen van eerdere 'overzichten van wijzigingen in financiële positie'. In de Verenigde Staten heeft de Financial Accounting Standards Board (FASB) in november 1987 de "Statement of Financial Accounting Standards No. 95 (SFAS 95): Statement of Cash Flows" uitgevaardigd om deze problemen aan te pakken. Deze norm vereiste de opname van een kasstroomoverzicht als onderdeel van een volledige set financiële overzichten. SFAS 95 moedigde bedrijven aan om de directe methode te gebruiken voor de rapportage van kasstromen uit operationele activiteiten., De¹³ ¹²intentie was om een meer transparante en duidelijke weergave te bieden van hoe een entiteit daadwerkelijk cash genereert en gebruikt. Par¹¹allel hieraan vereisen de International Financial Reporting Standards (IFRS) via IAS 7 (Statement of Cash Flows), die in 1977 werd uitgegeven en in 1992 opnieuw werd uitgebracht, eveneens de presentatie van een kasstroomoverzicht en staat de keuze tussen de directe en indirecte methode toe.

##¹⁰ Belangrijkste Punten

De directe methode toont de feitelijke bruto kasontvangsten en kasbetalingen uit bedrijfsactiviteiten.
Het biedt een duidelijker beeld van de operationele kasstromen van een bedrijf, zoals geld van klanten en geld betaald aan leveranciers.
Ondanks de voorkeur van sommige regelgevers, wordt de directe methode minder vaak gebruikt in de praktijk dan de indirecte methode.
Het kasstroomoverzicht, inclusief de directe methode, is onderverdeeld in operationele, investeringsactiviteiten en financieringsactiviteiten.
Beide methoden, direct en indirect, leiden tot hetzelfde eindsaldo van de kasstromen voor de periode.

Formule en Berekening

De directe methode presenteert de operationele kasstromen door de belangrijkste categorieën van kasontvangsten en kasbetalingen te tonen. Er is geen algemene "formule" in de zin van een enkele wiskundige vergelijking, maar eerder een opsomming van posten. De algemene structuur voor de operationele kasstromen is als volgt:

Kasstroom uit operationele activiteiten (Directe Methode):

\text{Kasontvangsten van klanten} \\ + \text{Kasontvangsten uit rente en dividenden} \\ - \text{Kasbetalingen aan leveranciers} \\ - \text{Kasbetalingen aan werknemers} \\ - \text{Kasbetalingen voor bedrijfskosten} \\ - \text{Kasbetalingen voor rente} \\ - \text{Kasbetalingen voor inkomstenbelasting} \\ = \text{Netto Kasstroom uit operationele activiteiten}

Waar:

Kasontvangsten van klanten: Het daadwerkelijk ontvangen geld van verkochte goederen of diensten. Dit wordt berekend door de omzet aan te passen voor veranderingen in debiteuren.
Kasbetalingen aan leveranciers: Het daadwerkelijk betaalde geld voor de inkoop van goederen en diensten. Dit wordt berekend door de kosten van verkochte goederen aan te passen voor veranderingen in voorraad en crediteuren.
Kasbetalingen aan werknemers: Het daadwerkelijk betaalde geld aan salarissen en lonen.
Kasbetalingen voor bedrijfskosten: Andere contante uitgaven gerelateerd aan de bedrijfsvoering, exclusief niet-contante posten zoals afschrijvingen.

Interpretatie van de Directe Methode

De directe methode geeft gebruikers van de financiële overzichten een direct en gedetailleerd inzicht in de bronnen van kasontvangsten en de bestemmingen van kasbetalingen uit de kernactiviteiten van een bedrijf. Door de bruto-stromen te tonen, is het eenvoudiger om te zien waar het geld vandaan komt en waar het naartoe gaat, wat een intuïtief begrip van de liquiditeitspositie van een bedrijf bevordert. Een positieve netto kasstroom uit operationele activiteiten, weergegeven via de directe methode, duidt erop dat een bedrijf voldoende kas genereert uit zijn dagelijkse bedrijfsvoering om zijn operationele verplichtingen te dekken en potentieel te investeren of schulden af te lossen. Dit inzicht is cruciaal voor het beoordelen van de liquiditeit en financiële gezondheid op de korte termijn.

Hypothetisch Voorbeeld

Stel, Bedrijf X, een kleine IT-dienstverlener, wil zijn kasstroomoverzicht voor de operationele activiteiten voor het kwartaal opstellen met behulp van de directe methode.

Gegevens voor het kwartaal:

Contante ontvangsten van klanten voor diensten: € 150.000
Contante betalingen aan leveranciers (huur, softwarelicenties): € 40.000
Contante betalingen aan werknemers (salarissen): € 60.000
Contante betalingen voor rente (op een bedrijfslening): € 2.000
Contante betalingen voor inkomstenbelasting: € 8.000

Berekening van de netto kasstroom uit operationele activiteiten:

\text{Kasontvangsten van klanten} = € 150.000 \\ - \text{Kasbetalingen aan leveranciers} = € 40.000 \\ - \text{Kasbetalingen aan werknemers} = € 60.000 \\ - \text{Kasbetalingen voor rente} = € 2.000 \\ - \text{Kasbetalingen voor inkomstenbelasting} = € 8.000 \\ \textbf{Netto Kasstroom uit operationele activiteiten} = € 150.000 - € 40.000 - € 60.000 - € 2.000 - € 8.000 = \textbf{€ 40.000}

Dit voorbeeld van de directe methode toont duidelijk de individuele geldstromen die Bedrijf X heeft gegenereerd en uitgegeven uit zijn kernactiviteiten, wat helpt bij het begrijpen van de kasgenererende capaciteit. De overige secties van het kasstroomoverzicht, namelijk investerings- en financieringsactiviteiten, zouden apart worden weergegeven.

Praktische Toepassingen

Hoewel de directe methode een gedetailleerd inzicht biedt in de kasstromen, wordt deze in de praktijk minder vaak toegepast door grote openbare bedrijven dan de indirecte methode. Dit komt deels door de hogere kosten en⁹ complexiteit die gepaard gaan met het verzamelen van de gedetailleerde bruto kasontvangsten en kasbetalingen.

Desalniettemin erkennen toezichthouder⁸s, zoals de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC), de voordelen van de directe methode en moedigen deze aan, hoewel ze de indirecte methode ook toestaan. De SEC stelt dat de directe methode (di⁷e bedragen voor items zoals contanten betaald aan leveranciers en werknemers, en contanten geïnd van klanten duidelijk weergeeft) betere openbaarmaking biedt. Internationaal gezien moedigt ook de IAS⁶ 7 van de IFRS de directe methode aan voor de presentatie van kasstromen uit operationele activiteiten, door te stellen dat deze methode relevantere informatie kan bieden over de bruto kasontvangsten en kasbetalingen., Dit benadrukt de waarde van de directe ⁵m⁴ethode voor analisten en investeerders die de efficiëntie van de bedrijfsvoering en de herkomst van de kasstromen dieper willen doorgronden.

De directe methode kan vooral nuttig zijn voor interne managementrapportage, waarbij operationele managers behoefte hebben aan gedetailleerd inzicht in de cash-in- en cash-out-bewegingen om de operationele efficiëntie te verbeteren en het bedrijfskapitaal te beheren.

Beperkingen en Kritiek

Ondanks de intuïtieve aard en de voorkeur van sommige boekhoudnormen en regelgevers, kent de directe methode ook beperkingen. De voornaamste kritiek is de complexiteit en de kosten van de voorbereiding. Het vereist dat bedrijven een extra administratief systeem opzetten om alle individuele bruto kasontvangsten en kasbetalingen te volgen, wat veel meer werk kan zijn dan het omrekenen van een winst- en verliesrekening op transactiebasis.

Bovendien vereist GAAP (Generally Accepted³ Accounting Principles) dat bedrijven die de directe methode gebruiken, alsnog een aparte verzoeningspost presenteren die de nettowinst vergelijkt met de netto kasstroom uit operationele activiteiten. Dit verzoeningsschema is vergelijkbaar met de kern van de indirecte methode en maakt de extra inspanning voor de directe methode voor veel bedrijven overbodig. De Financial Accounting Standards Board (FA²SB) erkent deze uitdagingen, wat bijdraagt aan de lage adoptie ervan in de praktijk, met name onder Amerikaanse beursgenoteerde bedrijven.

De directe methode kan ook minder geschikt¹ zijn voor het analyseren van de relatie tussen de winstgevendheid van een bedrijf, zoals weergegeven in de resultatenrekening, en de kasgeneratie, aangezien het geen directe link toont tussen de winst en de kasstromen uit bedrijfsactiviteiten zonder de verplichte verzoening.

Directe Methode versus Indirecte Methode

De directe methode en de indirecte methode zijn de twee geaccepteerde manieren om de operationele sectie van een kasstroomoverzicht op te stellen. Hoewel beide methoden leiden tot hetzelfde eindbedrag voor de netto kasstroom uit operationele activiteiten, verschillen ze fundamenteel in hun presentatie.

Kenmerk	Directe Methode	Indirecte Methode
Presentatie	Toont de daadwerkelijke bruto kasontvangsten en kasbetalingen (bijv. Kas van klanten, Kas aan leveranciers).	Begint met de nettowinst en past deze aan voor niet-contante posten en wijzigingen in het bedrijfskapitaal.
Transparantie	Biedt een duidelijker en directer inzicht in de operationele geldstromen.	Vereist meer interpretatie om de onderliggende kasstromen te begrijpen.
Voorbereiding	Kan complexer en tijdrovender zijn omdat gedetailleerde kasgegevens moeten worden bijgehouden.	Over het algemeen eenvoudiger te bereiden vanuit de balans en resultatenrekening.
Aanmoediging	Aangemoedigd door FASB en IFRS, maar minder vaak gebruikt in de praktijk.	Meest gebruikte methode door bedrijven wereldwijd.
Verzoening	Vereist een aanvullende reconciliatie tussen nettowinst en operationele kasstroom.	De aanpassingen zijn inherent de reconciliatie.

Het belangrijkste verschil zit in de manier waarop de operationele kasstromen worden gepresenteerd. De directe methode toont "wat er in en uit gaat" aan cash, terwijl de indirecte methode "hoe de winst zich verhoudt tot de cashflow" toont.

Veelgestelde Vragen

Waarom is de Directe Methode minder populair?

De directe methode wordt minder vaak gebruikt, voornamelijk omdat het verzamelen van de benodigde gedetailleerde bruto kasontvangsten en -betalingen administratief complex en duurder kan zijn dan het toepassen van de indirecte methode. Bovendien vereisen de boekhoudnormen nog steeds een reconciliatie die vergelijkbaar is met de indirecte methode, waardoor de extra inspanning voor de directe methode vaak als overbodig wordt gezien.

Welke informatie geeft de Directe Methode die de Indirecte Methode niet geeft?

De directe methode biedt een gedetailleerd overzicht van de feitelijke kasontvangsten van klanten en kasbetalingen aan leveranciers, werknemers en voor andere bedrijfskosten. Dit specifieke detail ontbreekt in de indirecte methode, die begint met de nettowinst en deze aanpast voor niet-contante posten en wijzigingen in het werkkapitaal.

Is de Directe Methode nauwkeuriger dan de Indirecte Methode?

Nee, beide methoden resulteren in hetzelfde eindsaldo voor de netto kasstroom uit operationele activiteiten en zijn beide even nauwkeurig in die zin. Ze verschillen alleen in de presentatie van de gegevens. De directe methode biedt weliswaar een meer intuïtief begrip van de individuele kasstromen, maar is niet "nauwkeuriger" in termen van het uiteindelijke bedrag.

Moet ik de Directe Methode gebruiken voor mijn bedrijf?

De keuze tussen de directe en indirecte methode hangt af van de specifieke behoeften van een bedrijf en de rapportagevereisten. Hoewel de directe methode meer transparantie biedt, kiezen de meeste bedrijven, met name beursgenoteerde ondernemingen, voor de indirecte methode vanwege de lagere voorbereidingskosten en de integratie met andere financiële overzichten. Kleinere bedrijven kunnen de directe methode nuttig vinden voor hun interne beheer van liquiditeit.