Wat zijn Hoogrentende obligaties?
Hoogrentende obligaties, vaak ook 'junk bonds' genoemd, zijn een type obligaties uitgegeven door bedrijven of entiteiten die een lagere kredietwaardigheid hebben dan die van beleggingskwaliteit. Ze vallen onder de bredere categorie van vastrentende waarden. Deze obligaties bieden doorgaans een hoger rendement aan investeerders om het hogere kredietrisico te compenseren. Het hogere rendement is de beloning voor het grotere risico dat de emittent mogelijk niet aan zijn financiële verplichtingen kan voldoen, zoals rentebetalingen of terugbetaling van de hoofdsom. Hoogrentende obligaties zijn doorgaans gewaardeerd onder BBB- door Standard & Poor's of Baa3 door Moody's.
Geschiedenis en Oorsprong
Hoewel obligaties met een laag kredietrisico ("fallen angels") al langer bestonden, kwam de markt voor nieuw uitgegeven hoogrentende obligaties in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw echt tot bloei. Deze groei werd grotendeels aangejaagd door de innovaties van financiële instellingen, met name onder leiding van Michael Milken van Drexel Burnham Lambert. Zij zagen de mogelijkheid om financiering te bieden aan kleinere, risicovollere bedrijven die geen toegang hadden tot de traditionele beleggingskwaliteitsobligatiemarkt of bankleningen. Dit opende nieuwe deuren voor bedrijfsgroei en overnames. De opkomst en ondergang van deze markt, en de controverses rondom de 'junk bond king', werden breed uitgemeten in de media.
4## Belangrijkste punten
- Hoogrentende obligaties bieden een hoger rendement dan obligaties van beleggingskwaliteit vanwege een hoger defaultpercentage.
- Ze worden uitgegeven door bedrijven met een lagere kredietrating, wat wijst op een hoger kredietrisico.
- Beleggers in hoogrentende obligaties accepteren meer risico in ruil voor het potentieel hogere inkomen en rendement.
- De liquiditeit van hoogrentende obligaties kan lager zijn dan die van beleggingskwaliteitsobligaties, vooral in tijden van marktstress.
- Deze obligaties worden vaak gebruikt in portefeuillebeheer voor diversificatie en het verhogen van het algehele portefeuillerendement, zij het met verhoogd risico.
Formule en Berekening
De prijs van een obligatie, inclusief een hoogrentende obligatie, is de contante waarde van alle toekomstige kasstromen (rentebetalingen en aflossing van de hoofdsom). De rendement van een obligatie is omgekeerd gerelateerd aan de prijs. Een veelgebruikte maatstaf is het effectief rendement (Yield to Maturity - YTM), dat de totale opbrengst van een obligatie weergeeft als deze tot de vervaldatum wordt aangehouden, rekening houdend met de couponrente, de marktprijs, de nominale waarde en de looptijd.
De prijs van een obligatie ((P)) kan worden berekend met de volgende formule:
Waar:
- (C) = Couponrente per periode
- (F) = Nominale waarde (face value)
- (r) = Markt rendement per periode (effectief rendement)
- (N) = Aantal perioden tot looptijd
- (t) = Huidige periode
Voor hoogrentende obligaties is de (r) (het effectief rendement) vaak aanzienlijk hoger dan die van vergelijkbare obligaties met een hogere kredietkwaliteit, als compensatie voor het verhoogde risico.
Interpreteren van Hoogrentende obligaties
Hoogrentende obligaties worden geïnterpreteerd als een belegging die een hoger risicopremie biedt dan beleggingen van hogere kwaliteit. Het hogere rendement dat ze bieden, is een directe afspiegeling van het waargenomen kredietrisico van de uitgevende instelling. Beleggers die hoogrentende obligaties kopen, geloven dat de hogere rente die ze ontvangen hen voldoende compenseert voor de grotere kans op wanbetaling (default). Hun prestaties zijn sterk gekoppeld aan de economische cyclus: in perioden van economische groei hebben bedrijven doorgaans minder moeite om aan hun schuldverplichtingen te voldoen, wat gunstig is voor hoogrentende obligaties. Tijdens economische recessies nemen de defaultpercentages echter toe, wat kan leiden tot aanzienlijk kapitaalverlies voor beleggers.
Hypothetisch Voorbeeld
Stel, Bedrijf X, een snelgroeiend technologiebedrijf met nog geen winstgevendheid, wil kapitaal aantrekken voor uitbreiding. Vanwege haar nog onbewezen bedrijfsmodel en hoge schuldenlast krijgt het van ratingbureaus een 'B'-rating, wat als hoogrentend wordt beschouwd. Ze geeft een obligatie uit met een nominale waarde van €1.000, een couponrente van 8% per jaar en een looptijd van 5 jaar.
Een belegger koopt deze hoogrentende obligatie. Als Bedrijf X de komende vijf jaar succesvol blijft groeien en de jaarlijkse rentebetalingen van €80 tijdig betaalt, en aan het einde de hoofdsom van €1.000 terugbetaalt, ontvangt de belegger een aanzienlijk inkomen. Echter, als de groei stagneert of het bedrijf te maken krijgt met onverwachte tegenslagen, kan de kredietwaardigheid verder verslechteren. Dit zou de marktprijs van de obligatie kunnen doen dalen en het risico op wanbetaling (default) vergroten, waardoor de belegger zijn investering geheel of gedeeltelijk kan verliezen.
Praktische Toepassingen
Hoogrentende obligaties spelen een belangrijke rol in de financiering van bedrijven en in de beleggingsstrategie van diverse marktdeelnemers. Ze stellen bedrijven met een lagere kredietrating in staat om toegang te krijgen tot de kapitaalmarkt voor groei, herstructurering of leveraged buyouts (LBO's). Historisch gezien zijn hoogrentende obligaties cruciaal geweest voor het financieren van leveraged buyouts, waarbij overgenomen bedrijven doorgaans een aanzienlijke schuldlast op zich nemen. Ze worde3n ook gebruikt door bedrijven die behoefte hebben aan financiering voor kapitaaluitgaven of om bestaande schulden te herfinancieren. Voor beleggers kunnen hoogrentende obligaties een aantrekkelijk onderdeel zijn van een gediversifieerde portefeuille, mits men bereid is een hoger risicopremie te accepteren. Ze kunnen bijdragen aan hogere totale rendementen, maar vereisen wel actief portefeuillebeheer en diepgaande analyse van het kredietrisico.
Beperkingen en Kritiek
De voornaamste beperking van hoogrentende obligaties is hun inherente kredietrisico. Dit is het risico dat de emittent niet aan zijn verplichtingen voldoet, wat kan leiden tot kapitaalverlies voor de belegger. In tijden van economische neergang of crisis kunnen de defaultpercentages van hoogrentende obligaties aanzienlijk stijgen, wat leidt tot scherpe koersdalingen in de hele markt voor hoogrentende obligaties. Daarnaas2t zijn hoogrentende obligaties vaak minder liquiditeit dan obligaties van beleggingskwaliteit, wat betekent dat ze moeilijker te verkopen zijn zonder de prijs te beïnvloeden, vooral in volatiele marktomstandigheden. De gevoeligheid voor marktrente-schommelingen kan ook een zorg zijn, hoewel ze doorgaans minder gevoelig zijn voor renterisico dan langlopende obligaties van hogere kwaliteit. Kritiek richt zich vaak op het gebruik van deze obligaties om overmatig hefboomeffect bij bedrijven te faciliteren, wat de financiële stabiliteit van zowel individuele bedrijven als de bredere economie kan ondermijnen.
Hoogrentende obligaties vs. Investment-grade obligaties
Het cruciale onderscheid tussen hoogrentende obligaties en investment-grade obligaties ligt in de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling en de daarmee samenhangende risico-rendementsverhouding.
| Kenmerk | Hoogrentende obligaties | Investment-grade obligaties |
|---|---|---|
| Kredietrating | Onder BBB- (S&P/Fitch) of Baa3 (Moody's) | BBB- of hoger (S&P/Fitch) of Baa3 of hoger (Moody's) |
| Risico | Hoger kredietrisico en defaultpercentage | Lager kredietrisico en defaultpercentage |
| Rendement | Hoger rendement (hogere risicopremie) | Lager rendement |
| Volatiliteit | Hoger, gevoeliger voor economische schommelingen | Lager, stabieler |
| Liquiditeit | Vaak lager | Hoger |
| Doelgroep | Beleggers die hogere rendementen zoeken en meer risico accepteren | Beleggers die kapitaalbehoud en stabiel inkomen vooropstellen |
Ratingbureaus zoals S&P Global Ratings classificeren obligaties duidelijk in deze twee brede categorieën, waarbij 'BB' en lager als speculatief worden beschouwd.
Veelges1telde vragen
Zijn hoogrentende obligaties geschikt voor elke belegger?
Nee, hoogrentende obligaties zijn niet geschikt voor elke belegger. Vanwege hun hogere kredietrisico en potentieel voor kapitaalverlies zijn ze beter geschikt voor beleggers met een hogere risicotolerantie en een langere beleggingshorizon. Ze kunnen een onderdeel zijn van een goed gediversificeerde portefeuille om het algehele rendement te verbeteren, maar vereisen wel gedegen onderzoek.
Hoe beïnvloeden rentetarieven hoogrentende obligaties?
Net als alle vastrentende waarden, bewegen de prijzen van hoogrentende obligaties omgekeerd evenredig met de marktrente. Als de rentetarieven stijgen, dalen de obligatieprijzen, en vice versa. Echter, hoogrentende obligaties zijn vaak meer gevoelig voor veranderingen in de economische vooruitzichten en de kredietwaardigheid van de emittent dan voor kleine schommelingen in de risicovrije rente.
Wat gebeurt er als een hoogrentende obligatie in gebreke blijft (default)?
Als een emittent van een hoogrentende obligatie in gebreke blijft, betekent dit dat deze niet aan zijn rente- of aflossingsverplichtingen kan voldoen. Beleggers kunnen dan een deel of al hun oorspronkelijke investering verliezen. Het defaultpercentage is een belangrijke overweging bij het beleggen in dit soort obligaties. In het geval van een faillissement hebben obligatiehouders echter vaak een hogere rangschikking dan aandeelhouders in de kapitaalstructuur van het bedrijf, wat betekent dat ze een grotere kans hebben op terugbetaling dan aandeelhouders.