In de wereld van de financiële markten is [TERM] een fundamenteel concept dat de toegang tot en het risico van handel in effecten en derivaten beïnvloedt. Het verwijst naar het bedrag aan onderpand dat een belegger bij een makelaar moet storten voordat hij een gemarginaliseerde positie kan openen. Dit is een cruciaal aspect van [TERM_CATEGORY], dat helpt bij het beheren van de potentiële risico's die inherent zijn aan handel met Hefboomwerking.
Wat is Initiële marge?
Initiële marge is het startbedrag aan kapitaal dat een belegger op zijn Handelsrekening moet aanhouden of storten om een nieuwe gemarginaliseerde positie te kunnen openen. Dit bedrag dient als onderpand om verliezen af te dekken die kunnen optreden als de waarde van de verhandelde activa tegen de belegger beweegt. Het is een type Margevereiste en verschilt van de variabele marge, die wordt gebruikt om ervoor te zorgen dat een rekening op een bepaald niveau blijft nadat een positie is geopend. Zowel regulerende instanties als Makelaars stellen initiële margevereisten vast om de systeemrisico's te beperken en beleggers te beschermen tegen buitensporige schuld.
Geschiedenis en Oorsprong
De geschiedenis van margehandel en de bijbehorende initiële margevereisten is nauw verbonden met de ontwikkeling van de effectenmarkten. In de Verenigde Staten werden de margevereisten formeel gereguleerd na de beurscrash van 1929 en de daaropvolgende Grote Depressie. De Securities Exchange Act van 1934 verleende de Federal Reserve Board de bevoegdheid om margineregelingen vast te stellen, met als doel buitensporige speculatie die door krediet werd gefinancierd, te verminderen. Deze bevoegdheid resulteerde in de implementatie van Regulation T, die de kredietverlening door effectenmakelaars en -dealers regelt.,, Sinds7 61974 is de initiële margevereiste voor de aankoop van effecten onder Regulation T vastgesteld op 50%., Deze ma5atregelen waren bedoeld om het systeemrisico te verminderen door de potentiële hefboomwerking en totale koopkracht van beleggers te beperken.
Belangrijkste leerpunten
- Initiële marge is het eerste onderpand dat nodig is om een margepositie te openen.
- Het dient als een beschermende buffer voor makelaars en clearinginstellingen tegen potentiële verliezen van een belegger.
- De hoogte van de initiële marge wordt beïnvloed door regelgeving, volatiliteit van activa en het beleid van de makelaar of Clearinginstelling.
- Het is een cruciaal hulpmiddel voor Risicobeheer in de handel met hefboomwerking.
Formule en Berekening
Er is geen enkele universele formule voor initiële marge, aangezien deze varieert afhankelijk van het type activum, de specifieke markt, de regulerende vereisten en het beleid van de makelaar of clearinginstelling. Voor effectenhandel in de VS stelt de Federal Reserve's Regulation T bijvoorbeeld een initiële margevereiste van 50% vast voor de aankoop van de meeste effecten. Dit betekent dat een belegger ten minste 50% van de aankoopprijs van het effect moet inleggen, en de overige 50% mag lenen van de makelaar.
Voor [Toekoms4tige contracten](https://diversification.com/term/toekomstige-contracten) en Optiecontracten wordt de initiële marge vaak berekend op basis van risicogebaseerde modellen die rekening houden met de Volatiliteit van het onderliggende activum, de marktomstandigheden en de omvang van de positie. Clearinginstellingen gebruiken vaak geavanceerde systemen, zoals het Standard Portfolio Analysis of Risk (SPAN)-systeem, om de initiële marge te bepalen die nodig is voor derivaten. Dit bedrag vertegenwoordigt doorgaans het maximale potentiële verlies dat een positie in één dag zou kunnen oplopen bij extreme, maar waarschijnlijke, marktbewegingen.
In wezen, hoewel de exacte berekeningsmethode kan verschillen, is de kern van de initiële marge dat het een procentueel deel van de totale waarde van de positie of een vast bedrag per contract is dat als onderpand moet worden aangehouden.
Interpreteren van de Initiële marge
De initiële marge is meer dan alleen een getal; het is een indicatie van het vereiste kapitaal en de impliciete Hefboomwerking van een transactie. Een hogere initiële marge betekent doorgaans dat een transactie als risicovoller wordt beschouwd of dat er minder Hefboomwerking beschikbaar is. Beleggers moeten de initiële marge zorgvuldig interpreteren in het kader van hun Risicobeheer strategieën. Een hoge initiële marge kan een belegger afhouden van het aangaan van overmatig risico, terwijl een lage initiële marge de mogelijkheid biedt voor aanzienlijke Hefboomwerking, wat zowel winsten als verliezen kan vergroten. Het correct interpreteren van de initiële marge helpt beleggers hun blootstelling te meten en ervoor te zorgen dat ze voldoende Collateral hebben om potentiële marktbewegingen op te vangen.
Hypothetisch voorbeeld
Stel dat een belegger een Toekomstige contracten wil kopen voor ruwe olie, met een contractwaarde van $50.000. De clearinginstelling stelt de initiële margevereiste vast op $3.000 per contract. Dit betekent dat de belegger minimaal $3.000 op zijn Handelsrekening moet hebben voordat de makelaar de aankoop van dit futurescontract toestaat. Zonder dit bedrag kan de positie niet worden geopend. De $3.000 dient als onderpand tegen eventuele onmiddellijke ongunstige prijsbewegingen in de ruwe olie futures. Als de belegger slechts $2.500 op zijn rekening heeft, zou hij de extra $500 moeten storten om aan de initiële margevereiste te voldoen voordat hij het contract kan kopen.
Praktische toepassingen
Initiële marge is een hoeksteen in verschillende gebieden van de financiële markten:
- Derivatenhandel: Voor Derivaten zoals futures en opties, wordt de initiële marge vastgesteld door de clearinginstellingen en bepalen zij het minimumkapitaal dat nodig is om een positie te openen. Dit helpt bij het beperken van kredietrisico voor de clearinginstelling. De Commodity Futures Trading Commission (CFTC) stelt ook margeregels vast voor bepaalde ongeregelde swaps, vooral na de Dodd-Frank Act.,
- Effectenhandel: In de eff3e2ctenhandel, zoals geregeld door de Federal Reserve's Regulation T in de Verenigde Staten, bepaalt de initiële marge hoeveel een belegger kan lenen van een Makelaars om aandelen te kopen.
- Risicobeheer: Voor zowel individuele beleggers als institutionele partijen is initiële marge een essentieel instrument voor Risicobeheer. Het dwingt een zekere mate van kapitaaldiscipline af en helpt te voorkomen dat beleggers posities innemen die te groot zijn voor hun kapitaalbasis, wat cruciaal is in volatiele markten.
- Liquiditeit van de markt: Ho1ewel het een barrière vormt voor toegang, draagt het bij aan de algehele Liquiditeit en stabiliteit van de markt door het risico op wanbetalingen te verminderen.
Beperkingen en Kritiek
Hoewel initiële marge essentieel is voor risicobeheer, heeft het ook zijn beperkingen en is het het onderwerp van kritiek. Een belangrijke beperking is dat het niet volledig beschermt tegen extreme marktbewegingen. In tijden van hoge Volatiliteit kan een initiële marge, hoe hoog ook ingesteld, snel worden uitgehold, wat leidt tot een Variabele marge en mogelijke liquidatie van posities. Dit kan een procyclisch effect hebben, waarbij stijgende margevereisten in volatiele tijden de verkoopdruk kunnen vergroten en de marktinstabiliteit kunnen verergeren.
Bovendien kunnen rigide initiële margevereisten de Liquiditeit van de markt inperken door de deelname te ontmoedigen, vooral voor kleinere beleggers of Daghandelaren. Critici beweren soms dat buitensporig hoge marges efficiënte prijsontdekking kunnen belemmeren en de mogelijkheid tot arbitrage kunnen verminderen. Een berucht voorbeeld van de gevaren van hoge Hefboomwerking en ontoereikend risicobeheer, ondanks initiële marges, was de ineenstorting van Long-Term Capital Management (LTCM) in 1998, een gebeurtenis die het financiële systeem op zijn grondvesten deed schudden en de behoefte aan robuustere kapitaal- en margeregels onderstreepte. Dergelijke incidenten benadrukken dat, hoewel initiële marge een belangrijke verdedigingslinie is, het geen onfeilbare garantie biedt tegen verliezen of systeemrisico.
Initiële marge vs. Variabele marge
Het onderscheid tussen initiële marge en Variabele marge is cruciaal voor iedereen die met margerekeningen werkt.
| Kenmerk | Initiële marge | Variabele marge |
|---|---|---|
| Doel | Het startbedrag aan onderpand dat nodig is om een nieuwe gemarginaliseerde positie te openen. | Het minimumbedrag aan onderpand dat op een rekening moet worden aangehouden zodra een positie is geopend. |
| Tijdstip | Vereist voorafgaand aan het openen van de transactie. | Vereist om te allen tijde te worden gehandhaafd nadat de transactie is geopend. Dit bedrag wordt dagelijks (of vaker) aangepast op basis van marktbewegingen (marking-to-market). |
| Functie | Fungeren als een aanbetaling of startbuffer die het risico voor de makelaar/clearinginstelling beperkt op het moment dat de positie wordt aangegaan. | Zorgen voor voldoende dekking van potentiële verliezen die zijn ontstaan door ongunstige prijsbewegingen. Als het rekeningtegoed onder dit niveau zakt, volgt een margeoproep. |
| Wijziging | Vastgesteld op basis van regelgeving en risicobeoordeling; verandert minder vaak, tenzij er grote veranderingen zijn in volatiliteit of regelgeving. | Dynamisch; fluctueert met de winsten of verliezen van de openstaande positie. Moet worden aangevuld als het rekeningtegoed daalt (margeoproep). |
| Gevolg bij tekort | Positie kan niet worden geopend. | Margeoproep, met als potentieel gevolg gedwongen liquidatie van posities als er niet aan de oproep wordt voldaan. |
Beide marges zijn essentieel voor de integriteit van de financiële markten, maar ze dienen verschillende doelen in de levenscyclus van een gemarginaliseerde transactie.
Veelgestelde vragen
Waarom is initiële marge vereist?
Initiële marge is vereist als een vorm van onderpand om de makelaar of Clearinginstelling te beschermen tegen het risico dat een belegger zijn verplichtingen niet nakomt als zijn positie aanzienlijke verliezen lijdt. Het zorgt ervoor dat de belegger "enige inbreng" heeft in de transactie.
Wie stelt de initiële margevereisten vast?
De initiële margevereisten worden vastgesteld door een combinatie van regulerende instanties (zoals de Federal Reserve voor Effecten in de VS of de CFTC voor Derivaten) en de specifieke makelaars of clearinginstellingen. Deze partijen bepalen de bedragen op basis van de risicokenmerken van de verhandelde activa en de algemene marktomstandigheden.
Kan de initiële marge veranderen?
Ja, de initiële margevereisten kunnen veranderen. Regulerende instanties kunnen ze aanpassen als reactie op veranderende marktomstandigheden of om de systeemrisico's te beheersen. Clearinginstellingen en makelaars kunnen ook hun vereisten aanpassen op basis van de Volatiliteit van specifieke activa of veranderde risicomodellen.
Wordt initiële marge teruggestort?
De initiële marge zelf wordt niet teruggestort zolang de gemarginaliseerde positie openstaat. Het is onderpand. Zodra de positie wordt gesloten, wordt het bedrag dat boven de eventuele verliezen uitkomt, teruggeboekt naar het beschikbare saldo van de Handelsrekening van de belegger. Als de belegger winst heeft gemaakt, wordt deze toegevoegd aan het rekeningtegoed.