Kredietbeoordeling

Wat is Kredietbeoordeling?

Een kredietbeoordeling, ook wel kredietrating genoemd, is een onafhankelijk oordeel over de financiële kredietwaardigheid van een entiteit, zoals een bedrijf, overheid of specifiek financieel instrument. Deze beoordeling valt binnen de bredere categorie van financiële analyse en geeft een indicatie van het vermogen en de bereidheid van de entiteit om aan haar financiële verplichtingen te voldoen. Het is primair gericht op het inschatten van kredietrisico en de kans op default (wanbetaling). Kredietbeoordeling speelt een cruciale rol voor beleggers en kredietverstrekkers bij het nemen van weloverwogen beslissingen.

Geschiedenis en Oorsprong

De geschiedenis van kredietbeoordelingen begint in de 19e eeuw, toen de snelle groei van spoorwegen in de Verenigde Staten leidde tot de noodzaak van onafhankelijke analyses van hun financiële stabiliteit. De eerste kredietbeoordelingsbureaus ontstonden om beleggers te informeren over het risico van het kopen van obligaties uitgegeven door deze spoorwegmaatschappijen. Henry Varnum Poor publiceerde in 1860 al een geschiedenis van spoorwegen, inclusief financiële en operationele gegevens, wat later de basis vormde voor wat nu S&P Global Ratings is. Moody's Investors Service, opgericht door John Moody in 1909, begon met het beoordelen van spoorwegobligaties en breidde later uit naar overheids- en bedrijfsobligaties.

De rol van kredietbeoordelingsbureaus werd verder geformaliseerd in de Verenigde Staten in 1975, toen de Securities and Exchange Commission (SEC) het concept van "Nationally Recognized Statistical Rating Organizations" (NRSRO's) introduceerde. Deze aanwijzing hielp bij het bepalen van kapitaallasten voor verschillende soorten schuldeffecten die door makelaars-dealers werden aangehouden. De we¹⁶tgeving na de financiële crisis van 2007-2009, zoals de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act, heeft de regelgeving en het toezicht op deze bureaus verder aangescherpt.,

B¹⁵e¹⁴langrijkste Punten

• Een kredietbeoordeling is een onafhankelijke analyse van de kredietwaardigheid van een lener, uitgegeven door gespecialiseerde ratingbureaus.
• De beoordelingen worden uitgedrukt in symbolen (bijv. AAA, AA, BBB) die de relatieve mate van wanbetalingsrisico aangeven.
• Ze beïnvloeden de rente die emittenten moeten betalen om geld aan te trekken op de kapitaalmarkten.
• Kredietbeoordelingen zijn cruciaal voor beleggers om het beleggingsrisico van schuldeffecten, zoals bedrijfsobligaties en overheidsobligaties, te beoordelen.
• Hoewel ze essentieel zijn voor de financiële markten, zijn kredietbeoordelingen onderhevig aan kritiek vanwege potentiële belangenconflicten en methodologische tekortkomingen.

Interpreteren van de Kredietbeoordeling

Kredietbeoordelingen worden doorgaans gepresenteerd in een hiërarchisch lettersysteem, waarbij hogere letters de laagste risicocategorie vertegenwoordigen en lagere letters een hoger risico op wanbetaling. De meest bekende schalen zijn die van de "Grote Drie" ratingbureaus: Standard & Poor's, Moody's en Fitch Ratings.

• Investment Grade (Beleggingskwaliteit): Beoordelingen zoals AAA, AA, A, en BBB (of de Moody's equivalenten Aaa, Aa, A, Baa) duiden op een hoge kredietwaardigheid en een laag wanbetalingsrisico. Obligaties met deze beoordelingen worden doorgaans beschouwd als veiliger voor beleggers.
• Speculative Grade (Speculatieve kwaliteit) / Junk Bonds: Beoordelingen onder BBB- (of Baa3 bij Moody's), zoals BB, B, CCC, tot D, duiden op een hoger risico op wanbetaling. Deze worden ook wel "junk bonds" of "hoogrentende obligaties" genoemd en bieden doorgaans een hogere rente om beleggers te compenseren voor het verhoogde risico.

Beleggers gebruiken deze beoordelingen als een belangrijke indicator bij het samenstellen van portefeuilles. Een hogere kredietbeoordeling betekent over het algemeen lagere financieringskosten voor de uitgevende entiteit en wordt vaak vereist door institutionele beleggers en fondsbeheerders.

Hypothetisch Voorbeeld

Stel dat de fictieve entiteit "MegaCorp NL" van plan is nieuwe obligaties uit te geven om een groot infrastructuurproject te financieren. Voordat MegaCorp NL de obligaties op de kapitaalmarkten aanbiedt, vraagt het een kredietbeoordeling aan bij een erkend bureau.

Het ratingbureau analyseert een reeks factoren, waaronder:

• De financiële overzichten van MegaCorp NL (balans, winst- en verliesrekening, kasstroomoverzicht).
• De verhouding tussen schulden en eigen vermogen.
• De stabiliteit van de sector waarin MegaCorp NL opereert.
• De macro-economische vooruitzichten voor Nederland.
• Het managementteam en de bedrijfsstrategie.

Na een diepgaande analyse kent het ratingbureau MegaCorp NL een kredietbeoordeling toe van "AA-". Deze beoordeling duidt op een zeer sterke capaciteit van MegaCorp NL om aan zijn financiële verplichtingen te voldoen, hoewel het enigszins gevoeliger kan zijn voor economische veranderingen dan bedrijven met een AAA-rating. Dankzij deze solide kredietbeoordeling kan MegaCorp NL zijn obligaties uitgeven met een relatief lage rente, wat de financieringskosten voor het project verlaagt. Beleggers die op zoek zijn naar veilige investeringen met een gematigd rendement, zullen de obligaties van MegaCorp NL aantrekkelijk vinden.

Praktische Toepassingen

Kredietbeoordeling heeft diverse praktische toepassingen in de financiële wereld:

• Schuldfinanciering: Voor bedrijven en overheden is een goede kredietbeoordeling essentieel om toegang te krijgen tot de kapitaalmarkten en gunstige rente te bedingen voor de uitgifte van obligaties. Een upgrade van een kredietbeoordeling kan bijvoorbeeld leiden tot een toename van obligatie-uitgiften.
• Beleggi¹³ngsbeslissingen: Beleggers, van individuele investeerders tot grote pensioenfondsen, gebruiken kredietbeoordelingen om het beleggingsrisico van verschillende financiële instrumenten te beoordelen en hun portefeuilles dienovereenkomstig te beheren door middel van diversificatie.
• Regelgevi¹²ng: Financiële regelgevers en centrale banken gebruiken kredietbeoordelingen vaak om kapitaalvereisten voor banken en andere financiële instellingen te bepalen. Dit "certificerings"rol van ratings is geformaliseerd in effectenregelgeving en prudentiële financiële systeemregelgeving, zoals Basel II.
• Handel in sch¹¹uldpapier: De beoordelingen beïnvloeden de liquiditeit en prijzen van schuldpapier op de secundaire markt. Ratingveranderingen kunnen markten in beweging brengen, wat de waarde van activa en daarmee de kapitaalvereisten beïnvloedt.
• Projectfinancie¹⁰ring: Bij grote projecten, zoals infrastructuurprojecten, zijn kredietbeoordelingen cruciaal voor het aantrekken van financiering van banken en beleggers.

Beperkingen en Kritiek

Hoewel kredietbeoordelingen een integraal onderdeel zijn van de financiële markten, zijn ze niet zonder beperkingen en kritiek.

• Belangenconflicten: Een veelgehoorde kritiek is het "issuer-pays" model, waarbij de entiteit die beoordeeld wordt, betaalt voor de beoordeling. Dit kan een potentieel belangenconflict creëren, waarbij bureaus onder druk staan om gunstige beoordelingen te geven om klanten te behouden.
• Procyclisch gedra⁹g: Ratingbureaus zijn bekritiseerd omdat hun beoordelingen procyclisch kunnen zijn, wat betekent dat ze veranderingen in de economie eerder volgen dan voorspellen. Dit kan de volatiliteit van de markt verergeren tijdens neergangen, zoals bleek uit hun rol in de financiële crisis van 2007-2009., Ze werden beschuldigd v⁸a⁷n het geven van te gunstige beoordelingen voor risicovolle, aan hypotheken gerelateerde effecten.,
• Gebrek aan defini⁶t⁵ie of duidelijkheid: Historisch gezien definieerde de SEC de term "NRSRO" niet expliciet en specificeerde ook niet hoe een kredietbeoordelingsbureau er een kon worden. Hun aanpak werd beschreven als "we herkennen het wanneer we het zien".
• Langzaam te reager⁴en: Beoordelingen kunnen traag reageren op snelle veranderingen in de kredietwaardigheid van een entiteit, wat kan leiden tot "cliff effects" wanneer een downgrade plotseling grote gevolgen heeft voor de markt.
• Methodologische be³perkingen: De methodologieën die ratingbureaus gebruiken, zijn complex en kunnen moeilijk te doorgronden zijn voor buitenstaanders. Bovendien verbiedt de wet de SEC specifiek om de beoordelingsmethodologieën van een NRSRO te reguleren. De IMF heeft geanalyseerd ²dat kredietbeoordelingen onbedoeld hebben bijgedragen aan financiële instabiliteit in de financiële markten.

Kredietbeoordeling vs. K¹redietscore

Hoewel zowel een kredietbeoordeling als een kredietscore de kredietwaardigheid meten, zijn er fundamentele verschillen in hun toepassing en aard.

De verwarring ontstaat vaak omdat beide termen de 'betrouwbaarheid' in financiële zin aangeven. Een kredietbeoordeling richt zich echter op grootschalige, complexe entiteiten en hun vermogen om aan hun schulden te voldoen, terwijl een kredietscore de historische financiële gedragingen van een individu samenvat om hun waarschijnlijkheid van default te voorspellen bij het afsluiten van consumentenkrediet.

Veelgestelde Vragen

Wie geeft kredietbeoordelingen af?

Kredietbeoordelingen worden afgegeven door gespecialiseerde bureaus die onafhankelijk onderzoek doen. De grootste en meest erkende wereldwijd zijn Standard & Poor's, Moody's en Fitch Ratings, vaak de "Grote Drie" genoemd.

Zijn kredietbeoordelingen bindend?

Nee, kredietbeoordelingen zijn meningen of adviezen van de ratingbureaus over de financiële sterkte van een entiteit of uitgifte. Ze zijn geen garantie en bieden geen financieel advies. Beleggers en kredietverstrekkers gebruiken ze als één van de vele factoren in hun besluitvormingsproces, naast eigen due diligence en beleggingsrisico analyse.

Wat is het verschil tussen investment grade en speculative grade?

"Investment grade" (beleggingskwaliteit) duidt op een relatief laag wanbetalingsrisico en omvat beoordelingen van BBB- (of Baa3) en hoger. "Speculative grade" (speculatieve kwaliteit), ook wel "junk bonds" genoemd, heeft beoordelingen lager dan BBB- en impliceert een hoger risico op wanbetaling, hoewel het vaak een hogere rente biedt ter compensatie.