Risicogecorrigeerd rendement

What Is Risicogecorrigeerd rendement?

Risicogecorrigeerd rendement is een maatstaf die het rendement van een belegging of portefeuille evalueert in verhouding tot het genomen risico. Het erkent dat een hoger rendement vaak gepaard gaat met een hoger risico, en dat een puur op rendement gebaseerde vergelijking misleidend kan zijn. Binnen de portfoliotheorie is risicogecorrigeerd rendement cruciaal omdat het beleggers helpt weloverwogen beslissingen te nemen door niet alleen te kijken naar hoeveel een belegging heeft opgeleverd, maar ook naar de volatiliteit of onzekerheid van die opbrengst. Het stelt beleggers in staat om verschillende beleggingsstrategieën te vergelijken op een meer gelijkwaardige basis, rekening houdend met de inherente risico's.

History and Origin

Het concept van het aanpassen van rendement voor risico is fundamenteel in de moderne financiële theorie. Een van de meest invloedrijke maatstaven voor risicogecorrigeerd rendement, de Sharpe ratio, werd in 1966 ontwikkeld door de Amerikaanse econoom William F. Sharpe. Sharpe's werk was een verdere ontwikkeling van de baanbrekende portfoliotheorie van Harry Markowitz. Voor zijn bijdragen aan de financiële economie, waaronder het Capital Asset Pricing Model (CAPM) en de Sharpe ratio, ontving William F. Sharpe in 1990 de Nobelprijs voor Economische Wetenschappen. Zi⁷, ⁸jn formulering bood een kwantitatieve manier om te beoordelen of het extra rendement van een belegging voldoende compensatie bood voor het extra risico dat ervoor werd genomen.

Key Takeaways

Risicogecorrigeerd rendement meet de prestaties van een belegging in verhouding tot het genomen risico.
Het helpt beleggers om beleggingen met verschillende risicoprofielen eerlijker te vergelijken.
De Sharpe ratio is een veelgebruikte maatstaf voor risicogecorrigeerd rendement, die het excess return per eenheid standaarddeviatie kwantificeert.
Een hoger risicogecorrigeerd rendement duidt over het algemeen op een efficiëntere beleggingsportefeuille.
Het is een essentieel instrument voor portefeuillebeheer en het evalueren van beleggingsmanagers.

Formula and Calculation

De meest bekende formule voor risicogecorrigeerd rendement is de Sharpe Ratio. De Sharpe ratio berekent de excess return van een belegging per eenheid van risico, waarbij risico wordt gemeten door de standaarddeviatie van het rendement.

De formule voor de Sharpe Ratio is als volgt:

$S_a = \frac{E[R_a - R_b]}{\sigma_a}$

Waar:

( S_a ) = De Sharpe Ratio
( E[R_a] ) = Het verwachte rendement van de belegging of portefeuille
( R_b ) = Het risicovrije rendement (bijv. het rendement op staatsobligaties)
( \sigma_a ) = De standaarddeviatie van het excess return van de belegging of portefeuille (ook de volatiliteit genoemd)

De teller, ( E[R_a - R_b] ), is het "excess return" van de portefeuille ten opzichte van een risicovrije belegging. De noemer, ( \sigma_a ), kwantificeert het totale risico van de portefeuille.

Interpreting the Risicogecorrigeerd rendement

Het interpreteren van risicogecorrigeerd rendement, zoals de Sharpe ratio, is relatief eenvoudig: hoe hoger de waarde, hoe beter de risicogecorrigeerde prestatie. Een hogere Sharpe ratio betekent dat een belegging meer rendement genereert voor elke eenheid risico die wordt genomen. Dit maakt het een waardevol instrument voor het vergelijken van beleggingen die ogenschijnlijk vergelijkbare marktprestaties hebben, maar verschillende niveaus van volatiliteit vertonen.

Een positieve Sharpe ratio geeft aan dat een portefeuille rendement heeft gegenereerd dat hoger is dan het risicovrije rendement. Een negatieve ratio daarentegen betekent dat het rendement van de portefeuille lager was dan het risicovrije rendement, of zelfs negatief was. Beleggers gebruiken deze maatstaf om de efficiënte grens van portefeuilles te bepalen, wat de optimale combinatie van activa is die het hoogste rendement voor een bepaald risiconiveau biedt, of het laagste risico voor een bepaald rendement.

Hypothetical Example

Stel dat een belegger twee beleggingsfondsen, Fonds A en Fonds B, over een periode van vijf jaar wil vergelijken. Het risicovrije rendement gedurende deze periode was 2% per jaar.

Fonds A:

Gemiddeld jaarlijks rendement: 10%
Standaarddeviatie (volatiliteit): 8%

Fonds B:

Gemiddeld jaarlijks rendement: 12%
Standaarddeviatie (volatiliteit): 15%

Laten we de Sharpe ratio voor elk fonds berekenen:

Sharpe Ratio voor Fonds A:
( S_A = \frac{10% - 2%}{8%} = \frac{8%}{8%} = 1.0 )

Sharpe Ratio voor Fonds B:
( S_B = \frac{12% - 2%}{15%} = \frac{10%}{15%} \approx 0.67 )

Hoewel Fonds B een hoger rendement van 12% heeft behaald in vergelijking met Fonds A's 10%, laat de risicogecorrigeerde analyse zien dat Fonds A een hogere Sharpe ratio heeft (1.0 versus 0.67). Dit betekent dat Fonds A een efficiëntere belegging was, omdat het meer excess return genereerde per eenheid genomen risico. De belegger krijgt beter betaald voor het risico dat hij neemt bij Fonds A.

Practical Applications

Risicogecorrigeerd rendement is een hoeksteen in de wereld van beleggen en financiële analyse, met diverse praktische toepassingen:

Evaluatie van Beleggingsfondsen en Portefeuilles: Het stelt beleggers in staat om de prestaties van beleggingsfondsen, hedgefondsen en individuele beleggingsportefeuilles te beoordelen, verder kijkend dan alleen het absolute rendement. Fondsen met een hogere risicogecorrigeerde prestatie worden vaak als aantrekkelijker beschouwd. Financiële instellingen zoals Fidelity gebruiken risicogecorrigeerde rendementen in hun analyse en portefeuilleconstructie om potentiële mogelijkheden voor betere risicogecorrigeerde rendementen op lange termijn te illustreren.
As⁶set Allocatie en Diversificatie: Het helpt bij het optimaliseren van de asset allocatie door te identificeren welke activaklassen of specifieke beleggingen de beste risico-rendementverhouding bieden voor een gegeven portefeuille.
Selectie van Beleggingsmanagers: Institutionele beleggers en vermogensbeheerders gebruiken risicogecorrigeerde rendementen om de vaardigheid van beleggingsmanagers te evalueren. Een manager die consistent een hoog risicogecorrigeerd rendement behaalt, wordt gezien als capabel in het genereren van rendement zonder onnodig risico te nemen.
Risicobeheer: Door continu het risicogecorrigeerd rendement te monitoren, kunnen beleggers en fondsbeheerders proactief risico's beheren en aanpassingen maken aan de portefeuille om de gewenste risico-rendementverhouding te handhaven. Het Federal Reserve Board benadrukt het belang van effectief risicobeheer binnen financiële instellingen, wat indirect de noodzaak van risicobewuste prestatiemetingen onderstreept.

Limit⁵ations and Criticisms

Hoewel risicogecorrigeerd rendement een waardevol instrument is, kent het ook beperkingen en kritiekpunten:

Afhankelijkheid van Historische Gegevens: Berekeningen zijn gebaseerd op historische rendement en volatiliteit. Historische prestaties zijn echter geen garantie voor toekomstige resultaten. Marktomstandigheden kunnen veranderen, waardoor de relevantie van vroegere gegevens afneemt.
Aanname van Normale Verdeling: Veel risicogecorrigeerde maatstaven, zoals de Sharpe ratio, veronderstellen dat rendementen normaal verdeeld zijn. In werkelijkheid vertonen financiële markten vaak uitschieters (vettere staarten) en asymmetrie (scheefheid), wat de nauwkeurigheid van de maatstaf kan beïnvloeden. De standaarddeviatie behandelt zowel opwaartse als neerwaartse volatiliteit als 'risico', terwijl beleggers doorgaans alleen neerwaartse volatiliteit als ongewenst beschouwen.
Keuze van Risicovrije Rendement: De keuze van het risicovrije rendement kan de uitkomst van de berekening beïnvloeden. Verschillende risicovrije rentetarieven (bijvoorbeeld korte-termijn versus lange-termijn staatsobligaties) kunnen leiden tot verschillende Sharpe ratio's.
Niet Geschikt voor Alle Beleggingen: Voor beleggingen met niet-normale rendementsverdelingen, zoals derivaten of bepaalde alternatieve beleggingen, kunnen traditionele risicogecorrigeerde maatstaven minder effectief zijn. Het CFA Institute benadrukt de noodzaak om de aannames en beperkingen van prestatiemaatstaven te begrijpen om verkeerde conclusies te voorkomen.
Focus ¹, ², ³, ⁴op Statistisch Risico: De maatstaf focust primair op statistisch risico (standaarddeviatie) en vangt mogelijk geen andere belangrijke risico's op, zoals liquiditeitsrisico of operationeel risico.

Risicogecorrigeerd rendement vs. Absoluut rendement

Het verschil tussen risicogecorrigeerd rendement en absoluut rendement is fundamenteel voor een goed begrip van beleggingsprestaties. Absoluut rendement verwijst simpelweg naar de totale winst of verlies van een belegging over een bepaalde periode, uitgedrukt als een percentage van de oorspronkelijke investering. Het houdt geen rekening met het niveau van risico dat is genomen om dat rendement te behalen. Een belegging die 15% rendement genereert, heeft een absoluut rendement van 15%.

Risicogecorrigeerd rendement daarentegen plaatst dit rendement in de context van het genomen risico. Het beantwoordt de vraag: was het rendement de moeite waard gezien de volatiliteit of onzekerheid die de belegger moest verdragen? Twee portefeuilles kunnen hetzelfde absolute rendement hebben, maar die met een lager risico heeft een beter risicogecorrigeerd rendement. Het primaire verschil is dat absoluut rendement zich richt op het "wat" (het behaalde resultaat), terwijl risicogecorrigeerd rendement zich richt op het "hoe" (de efficiëntie waarmee het resultaat is behaald, rekening houdend met risico). Voor beleggingsbeslissingen is het risicogecorrigeerd rendement vaak een nauwkeurigere indicator van de kwaliteit van een belegging.

FAQs

Wat is het belangrijkste voordeel van het gebruik van risicogecorrigeerd rendement?
Het belangrijkste voordeel is dat het beleggingen met verschillende risiconiveaus op een eerlijke manier vergelijkt. Het voorkomt dat beleggingen met alleen een hoog rendement als superieur worden beschouwd, zonder de bijbehorende hoge risico's in ogenschouw te nemen.

Hoe verhoudt de Sharpe ratio zich tot risicogecorrigeerd rendement?
De Sharpe ratio is de meest gebruikte en algemeen erkende maatstaf voor risicogecorrigeerd rendement. Het kwantificeert specifiek hoeveel extra rendement een belegger heeft verdiend voor elke extra eenheid risico die is genomen, bovenop een risicovrije belegging.

Kan risicogecorrigeerd rendement helpen bij diversificatie?
Ja, risicogecorrigeerd rendement speelt een cruciale rol bij diversificatie. Door beleggingen te selecteren die een goed rendement bieden voor hun risico, en deze vervolgens te combineren op een manier die het totale portefeuillerisico vermindert, kan een belegger streven naar een geoptimaliseerde beleggingsportefeuille met een hoger risicogecorrigeerd rendement.