Perfecte informatie

Wat Is Perfecte Informatie?

Perfecte informatie is een theoretisch concept binnen de Economische theorie dat stelt dat alle marktdeelnemers—zowel kopers als verkopers—volledige, accurate, en onmiddellijke kennis hebben van alle relevante factoren die van invloed zijn op een markt. Dit omvat prijzen, kwaliteit van producten, productiemethoden, transactiekosten en de beschikbaarheid van goederen en diensten. In een wereld met perfecte informatie zouden geen verrassingen of onzekerheden bestaan met betrekking tot de markt. Het concept van perfecte informatie is een fundamentele aanname in verschillende economische modellen, zoals die van Volkomen mededinging, waar het helpt om te verklaren hoe Vraag en aanbod leiden tot efficiënte Prijsvorming en het ontbreken van Arbitrage mogelijkheden. Het draagt ook bij aan de theorie van Informatie-efficiëntie, vooral in financiële Kapitaalmarkten.

Geschiedenis en Oorsprong

Het concept van perfecte informatie is diep geworteld in de klassieke en neoklassieke Economische theorie. Het is een van de kernvoorwaarden die economen, zoals degenen die het model van volkomen mededinging ontwikkelden, gebruikten om ideale marktomstandigheden te definiëren. In een model van perfecte concurrentie wordt aangenomen dat "kopers en verkopers op de markt perfecte informatie hebben. Producenten begrijpen de productiemogelijkheden die bekend zijn bij andere producenten op de markt en hebben onmiddellijke toegang tot alle middelen die door andere verkopers worden gebruikt bij de productie van een goed. Zowel kopers als verkopers kennen alle prijzen die door andere verkopers worden gehanteerd." Deze vo⁷, ⁸orwaarde is essentieel om te garanderen dat geen enkele deelnemer de marktprijs kan beïnvloeden en dat de markt efficiënt functioneert. De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) definieert volkomen concurrentie als een situatie waarin "informatie perfect en vrij toegankelijk is voor iedereen." De Efficiënte markthypothese (EMH), later geformaliseerd door Eugene Fama, bouwt ook voort op het idee dat prijzen alle beschikbare informatie weerspiegelen, waardoor het moeilijk wordt om de markt consequent te verslaan. Historisc⁵, ⁶h gezien diende perfecte informatie als een theoretisch fundament om te begrijpen hoe markten zouden functioneren in afwezigheid van fricties en onzekerheden. Een artikel van de Federal Reserve Bank of San Francisco bespreekt verder de ontwikkeling van deze ideeën in de context van financiële markten.

Key Takeaways

Perfecte informatie is een theoretische toestand waarin alle marktdeelnemers volledige kennis hebben van alle relevante marktfactoren.
Het is een cruciale aanname in economische modellen zoals die van volkomen mededinging en de theorie van efficiënte markten.
Onder perfecte informatie zouden er geen onzekerheden, verborgen gebreken of informatievoorsprongen bestaan die de marktwerking kunnen verstoren.
Dit concept dient als een benchmark om te analyseren hoe imperfecties in de informatiestroom reële markten beïnvloeden.

Interpreting de Perfecte Informatie

Het concept van perfecte informatie is geen meetbare waarde, maar eerder een theoretische standaard waartegen de realiteit van markten wordt afgezet. In de praktijk bestaat perfecte informatie niet, aangezien het verzamelen en verwerken van informatie altijd kosten met zich meebrengt en er altijd onzekerheden zijn. De interpretatie van perfecte informatie ligt in het begrijpen van de ideale omstandigheden voor een markt om maximaal efficiënt te zijn. Wanneer economen of analisten de term "perfecte informatie" gebruiken, verwijzen zij vaak naar een scenario waarin alle beschikbare gegevens volledig zijn verwerkt in de prijzen en beslissingen. Dit impliceert dat Beleggingsbeslissingen gebaseerd kunnen worden op volledige kennis, en er geen voordeel te behalen valt uit superieure Fundamentele analyse van reeds openbare gegevens. Het helpt bij het analyseren van de afwijkingen van deze ideale staat in de echte wereld.

Hypothetisch Voorbeeld

Stel je een hypothetische markt voor verse aardappelen voor op een dorpsplein. In een scenario van perfecte informatie zou elke koper precies weten hoeveel aardappelen elke verkoper heeft, de exacte kwaliteit van elke aardappel (hoe vers, welke maat, zonder gebreken), en de prijs die elke verkoper vraagt. Omgekeerd zou elke verkoper precies weten hoeveel elke koper bereid is te betalen, hun individuele behoeften, en de prijzen van alle concurrenten.

In dit geval zou de Prijsvorming onmiddellijk perfect zijn. Als één verkoper probeert een hogere prijs te vragen dan een ander voor dezelfde kwaliteit aardappelen, zouden alle kopers onmiddellijk overstappen naar de goedkopere verkoper. Er zou geen ruimte zijn voor een verkoper om een hogere prijs te hanteren, noch voor een koper om een te lage prijs te bieden, omdat alle informatie volledig en onmiddellijk beschikbaar is voor iedereen. Dit zou leiden tot één uniforme marktprijs voor een specifieke kwaliteit aardappel, waarbij de markt naadloos in evenwicht zou komen, zonder de Transactiekosten of zoekkosten die in de echte wereld bestaan.

Praktische Toepassingen

Hoewel perfecte informatie als ideaal model fungeert, heeft het concept indirecte praktische toepassingen bij het analyseren en reguleren van reële markten. Overheden en toezichthouders streven ernaar de Transparantie te vergroten om markten zo dicht mogelijk bij dit ideaal te brengen. Dit uit zich in:

Regelgeving voor Informatie openbaarmaking: Regelgevende instanties zoals de SEC in de Verenigde Staten vereisen dat beursgenoteerde bedrijven uitgebreide en tijdige financiële informatie openbaar maken. Dit vermindert de informatiekloof tussen bedrijven en investeerders, wat cruciaal is voor efficiënte Kapitaalmarkten.
Marktanalyse en Modellering: Economen gebruiken modellen die uitgaan van perfecte informatie als een startpunt om afwijkingen in de werkelijke markt te identificeren en de impact van Rationele verwachtingen op besluitvorming te bestuderen.
Beleggingsstrategieën: In theorie, als markten perfecte informatie hadden en volledig efficiënt waren, zouden strategieën zoals actieve Risicomanagement gebaseerd op het zoeken naar ondergewaardeerde activa, overbodig zijn.

Deze toepassingen tonen aan dat, hoewel onbereikbaar, het concept van perfecte informatie een leidraad biedt voor beleidsmakers en marktdeelnemers die streven naar meer efficiënte en eerlijke markten.

Beperkingen en Kritiek

De grootste beperking van perfecte informatie is dat het een puur theoretisch concept is dat in de werkelijkheid niet bestaat. De aanname van perfecte informatie negeert de Transactiekosten en de inherente onzekerheden van het verzamelen, verwerken en interpreteren van informatie. In de echte wereld is informatie vaak asymmetrisch, onvolledig, vertraagd of kostbaar te verkrijgen.

Kritiek op de aanname van perfecte informatie richt zich vaak op de gevolgen van het ontbreken ervan, wat kan leiden tot Marktfalen. Belangrijke concepten die deze kritiek illustreren zijn:

Moraal risico: Dit ontstaat wanneer de ene partij na het sluiten van een overeenkomst gedrag vertoont dat ten koste gaat van de andere partij, omdat de gedragsverandering niet volledig observeerbaar is. Zonder perfecte informatie kan de controlerende partij de risicovolle acties van de andere partij niet volledig beheersen.
Adverse selectie: Dit treedt op vóór de transactie, wanneer de ene partij cruciale informatie heeft die de andere partij mist, wat leidt tot een nadelige selectie. Denk aan een verzekeringsmarkt waar mensen met hogere risico's eerder een verzekering afsluiten als de verzekeraar hun ware risico niet kent. Dit fenomeen werd uitgebreid geanalyseerd in het werk van George Akerlof, Michael Spence en Joseph Stiglitz, waarvoor zij de Nobelprijs ontvingen Nobelprize.org.

Het gebrek aan perfecte informatie in de praktijk betekent dat markten zelden zo efficiënt zijn als theoretische modellen suggereren, en dat er altijd ruimte is voor strategieën die informatievoorsprongen uitbuiten, hoewel ethische en wettelijke beperkingen hierbij een rol spelen.

Perfecte Informatie vs. Asymmetrische Informatie

Perfecte informatie en Asymmetrische informatie zijn elkaars tegenpolen in de Economische theorie.

Perfecte informatie verwijst naar een hypothetische situatie waarin alle deelnemers aan een markt op elk moment toegang hebben tot alle relevante informatie, zonder kosten of vertraging. Er zijn geen verborgen kenmerken of acties; iedereen weet alles wat er te weten valt over producten, prijzen, kwaliteit en de omstandigheden van de transactie. Dit leidt tot een optimale allocatie van middelen en maximale marktefficiëntie.

Asymmetrische informatie beschrijft daarentegen een realistische marktsituatie waarin de ene partij in een transactie meer of betere informatie heeft dan de andere partij. Dit informatieverschil kan aanzi¹, ², ³, ⁴enlijke gevolgen hebben voor de besluitvorming en de uitkomst van transacties. Het kan leiden tot problemen zoals Adverse selectie (voordat de transactie plaatsvindt, bijvoorbeeld bij verzekeringen) en Moraal risico (na de transactie, bijvoorbeeld bij werkrelaties). De verwarring ontstaat vaak omdat beide concepten betrekking hebben op de aanwezigheid of afwezigheid van kennis in een economische context, maar ze vertegenwoordigen tegengestelde uitersten van het informatiespectrum.

FAQs

Bestaat perfecte informatie in de werkelijkheid?

Nee, perfecte informatie is een puur theoretisch concept dat in de praktijk niet bestaat. Informatie is in de werkelijkheid altijd onvolledig, onzeker, en het verkrijgen ervan brengt kosten met zich mee.

Waarom is het concept van perfecte informatie dan belangrijk?

Het is belangrijk omdat het dient als een fundamentele aanname in veel economische modellen, zoals die van Volkomen mededinging. Het helpt economen de ideale werking van markten te begrijpen en te analyseren hoe afwijkingen van deze ideale staat, zoals Asymmetrische informatie, Marktfalen veroorzaken.

Hoe beïnvloedt perfecte informatie beleggingsbeslissingen?

In een wereld met perfecte informatie zouden alle relevante gegevens onmiddellijk in de activaprijzen worden verwerkt. Dit betekent dat er geen "verborgen juweeltjes" of ondergewaardeerde activa zouden zijn die door analyse kunnen worden ontdekt. Beleggingsbeslissingen zouden dan niet gebaseerd zijn op informatievoorsprong, maar eerder op risicopreferenties en beleggingsdoelstellingen. De aanwezigheid van Transparantie in de markt vermindert de potentie voor arbitrage.